این روزها نگرانیهای زیادی در مورد ردیابی ارتباطات وجود دارد. این نگرانیها ابتدا با پیامرسانیهای شبکههای اجتماعی آغاز شد و اکنون به ترس از ردیابی ایمیلها و حتی تماسهای تلفنی گسترش یافته است. ردیابی میتواند توسط مقامات دولتی، نیروی انتظامی، یا افرادی مانند هکرها که به دنبال هک هستند، انجام شود.
امنیت سیستمهای VoIP بسیار خوب ارزیابی شده است، اما مانند هر ارتباط اینترنتی، این سیستمها نیز میتوانند ردیابی شوند. حال تصور کنید در حال گفتوگوی تلفنی مهمی هستید، بیخبر از اینکه هر کلمهای که میگویید ممکن است توسط شخص دیگری شنیده شود. این سناریو شاید در فیلمهای جاسوسی هیجانانگیز به نظر برسد، اما در دنیای واقعی تلفنهای تحت شبکه (VoIP)، چنین چیزی ممکن است. در حالی که این فناوری انقلابی در ارتباطات مدرن ایجاد کرده و تماسها را از طریق اینترنت آسانتر و ارزانتر کرده است، یک جنبه نگرانکننده نیز همراه آن وجود دارد: قابلیت ردیابی تماسها.
از هکرها تا دولتها، کسانی که به دنبال دسترسی به اطلاعات شخصی و حساس هستند، میتوانند از مزیت دیجیتالی بودن این مکالمات استفاده کنند. این امر باعث شده تا مسئله امنیت و حریم خصوصی در ارتباطات دیجیتال بیش از پیش اهمیت پیدا کند. پس چگونه میتوانیم از اطلاعات خود در برابر این ردیابیهای ناخواسته محافظت کنیم؟ این سوالی است که بسیاری از کاربران VoIP باید با آن مواجه شوند.
فهرست مطالب
ردیابی تلفن تحت شبکه VoIP
خدمات تلفن تحت شبکه بر بستر اینترنت کار میکنند. آنها تمام دادههای صوتی را از طریق اینترنت ارسال میکنند و این امر باعث میشود که قابل ردیابی باشند. یک آدرس IP برای خدمات VoIP ضروری است و دادههای صوتی از یک آدرس IP به آدرس IP یک کاربر تلفن تحت شبکه، دیگر ارسال میشوند.
پیامهای VoIP
هر چیزی که از طریق سرویس VoIP ارسال شود، مانند پیامها، و همچنین تماسهای VoIP قابل ردیابی است. ردیابی پیامها به راحتی میتواند با پروتکل SIP انجام شود که شامل یک فیلتر برای پیامها است و همچنین به دیگران اجازه میدهد تا محتوای متن را مشاهده کنند. با این حال، مشاهده پیامها میتواند چالشبرانگیز باشد زیرا ارتباطات VoIP معمولاً رمزگذاری شدهاند.
پروتکل SIP
یکی از بهترین پروتکلهای مورد استفاده در VoIP، پروتکل SIP است. این پروتکل روند اتصال یک مخاطب به تماس و پاسخ دادن مخاطب را شامل میشود. این روند به دادهها اجازه میدهد که بین کاربر اولیه و کاربر نهایی جریان یابد. پس از پایان تماس، سیستم یک پیام BYE ارسال میکند تا به دستگاهها در انتها اطلاع دهد که تماس به پایان رسیده است.
ردیابی سیستم تلفن تحت شبکه متفاوت است.
اگرچه تماسها و پیامهای VoIP قابل ردیابی هستند، روش ردیابی این ارتباطات با خطوط ثابت یا حتی تلفنهای همراه متفاوت است. تماسهای تلفنی اینترنتی را نمیتوان با استفاده از همان روشهایی که برای تلفنهای همراه استفاده میشود، ردیابی کرد.
خدمات VoIP این امکان را فراهم میکنند که تماسها به هر تلفنی در هر جای دنیا منتقل شوند و از مسیر متفاوتی نسبت به تلفنهای همراه استفاده میکنند. این مسیر میتواند شامل یک مرکز داده و همچنین دکلهای مخابراتی تلفن همراه باشد، اگر تماسگیرنده از یک اپلیکیشن روی تلفن خود استفاده کند.
یک تفاوت مشخص دیگر بین تماسها و پیامهای VoIP و سایر انواع تماسها وجود دارد. تماسها و پیامهای VoIP رمزگذاری شدهاند، بنابراین کسانی که ردیابی میکنند نمیتوانند پیامهای واقعی را بشنوند یا ببینند، حتی اگر بتوانند اطلاعات شناسه یا آدرس IP را ببینند.
ردیابی و شناسایی ارتباطات مانند تماسها و پیامها معمول نیست. تنها راهی که میتوان ارتباطات VoIP را ردیابی و ضبط کرد، توسط نیروی انتظامی است. نیروی انتظامی برای ردیابی تماسهای تلفنی به مجوزهای قانونی نیاز دارد.
این نوع ردیابی تنها توسط یک سیستم رهگیری قانونی که در یک ارائهدهنده خدمات اینترنتی (ISP) قرار دارد، قابل انجام است. افرادی که مسئول این سیستم هستند میتوانند اطلاعات را به نیروی انتظامی که مجوز قانونی برای جمعآوری اطلاعات را دارند، تحویل دهند.با این حال، نیروی انتظامی همچنان باید بتواند دادههایی را که توسط ISP ارسال میشود، رمزگشایی و تفسیر کند. آنها تنها دادهها را ارسال میکنند و این دادهها را به صدا، ویدیو، اطلاعات، یا فکس تبدیل نمیکنند.
نقش VPN و دیگر ابزارهای امنیتی در حفاظت از VoIP
یکی از راههای مهم برای افزایش امنیت و حفظ حریم خصوصی در ارتباطات VoIP، استفاده از شبکههای خصوصی مجازی (VPN) و سایر ابزارهای امنیتی است.
VPN
VPN یکی از ابزارهای اساسی برای حفاظت از ارتباطات VoIP است. این تکنولوژی با ایجاد یک تونل رمزگذاریشده بین دستگاه کاربر و سرور VPN، دادهها را از دیدگاه هکرها و ردیابها پنهان میکند. از آنجا که VPN آدرس IP واقعی کاربر را مخفی میکند، افراد نمیتوانند به راحتی منبع واقعی تماس را ردیابی کنند. با این حال، باید توجه داشت که سرور VPN همچنان میتواند ترافیک ورودی و خروجی را ثبت کند، بنابراین انتخاب یک ارائهدهنده VPN مطمئن و با سیاستهای حریم خصوصی قوی اهمیت زیادی دارد.
رمزگذاری
رمزگذاری اطلاعات یکی دیگر از ابزارهای امنیتی مهم برای حفاظت از VoIP است. پروتکلهای رمزگذاری مانند TLS و SRTP میتوانند مکالمات صوتی و تصویری را در برابر شنودهای ناخواسته محافظت کنند. این پروتکلها با رمزگذاری دادههای در حال انتقال، اطمینان حاصل میکنند که حتی اگر دادهها رهگیری شوند، بدون کلید رمزگشایی نمیتوانند مورد استفاده قرار گیرند.
(Firewall)
استفاده از Firewall نیز یکی از مهمترین ابزارهای امنیتی برای حفاظت از سیستمهای VoIP است. Firewall میتواند ترافیک مشکوک یا غیرمجاز را شناسایی و مسدود کند و از نفوذ به شبکه جلوگیری کند. این ابزار میتواند بهخصوص در برابر حملات DDoS و دیگر تهدیدات اینترنتی موثر باشد.
سیستمهای پیشگیری از نفوذ (IPS):
سیستمهای پیشگیری از نفوذ میتوانند به شناسایی و جلوگیری از حملات سایبری کمک کنند. IPSها بهطور مداوم ترافیک شبکه را پایش میکنند و هرگونه رفتار غیرعادی را که ممکن است نشاندهنده یک حمله باشد، شناسایی میکنند. این سیستمها میتوانند بهطور خودکار اقدام به جلوگیری از حمله و اطلاعرسانی به مدیران شبکه کنند.
انتخاب ارائهدهنده خدمات VoIP امن:
انتخاب یک ارائهدهنده خدمات VoIP با سیاستهای امنیتی قوی و قابلیتهای رمزگذاری پیشرفته نیز میتواند به محافظت از ارتباطات کمک کند. برخی از ارائهدهندگان VoIP ممکن است امکانات امنیتی اضافی مانند احراز هویت دو مرحلهای و مانیتورینگ فعالیتهای مشکوک را ارائه دهند.
در مجموع، استفاده از VPN و دیگر ابزارهای امنیتی میتواند به طور قابل توجهی امنیت و حریم خصوصی ارتباطات VoIP را افزایش دهد و از اطلاعات حساس کاربران در برابر تهدیدات سایبری محافظت کند.
نتیجهگیری
در نتیجه، تلفنهای تحت شبکه (VoIP) به دلیل استفاده از اینترنت برای انتقال دادهها، قابلیت ردیابی دارند، اما روشهای ردیابی آنها با تلفنهای معمولی متفاوت است. در حالی که VoIP امکان ردیابی مکالمات و پیامها را فراهم میآورد، این ردیابی معمولاً از طریق آدرس IP و سرورهای اینترنتی انجام میشود و نمیتواند بهطور مستقیم از طریق روشهایی مانند سهگانهسازی دکلهای مخابراتی که برای تلفنهای همراه استفاده میشود، انجام شود.
برای محافظت از حریم خصوصی و افزایش امنیت ارتباطات VoIP، استفاده از ابزارهایی مانند VPN و رمزگذاری بسیار مؤثر است. VPN با پنهان کردن آدرس IP و رمزگذاری ترافیک، به محافظت از حریم خصوصی کمک میکند، اما نباید فراموش کرد که سرورهای VPN نیز میتوانند اطلاعات ترافیک را ثبت کنند. رمزگذاری دادهها، از جمله استفاده از پروتکلهای TLS و SRTP، ارتباطات را در برابر شنود و دسترسی غیرمجاز ایمن میکند.
در نهایت، در حالی که VoIP میتواند ردیابی شود، امنیت آن بهویژه با استفاده از رمزگذاری و ابزارهای امنیتی مناسب، از بسیاری از سیستمهای ارتباطی دیگر پیشی میگیرد. نگرانی اصلی باید بر روی استفاده از رمزگذاری قوی و انتخاب خدمات معتبر VoIP متمرکز باشد تا امنیت و حریم خصوصی کاربران به حداکثر برسد.
منبع: https://www.4voice.net