اغلب کسانی که در حوزه مجازی سازی وارد می‌شوند می‌پرسند: “چند ماشین مجازی می‌توانند به طور واقعی روی یک هسته قرار بگیرند؟” به یکی از دو روش پاسخ می‌دهم: یا مشتری می‌تواند تصمیم خود را بر اساس نمونه‌های آزمایش شده در صنعت قرار دهد یا می‌تواند عملکرد را بر اساس رایانه‌های شخصی دسکتاپ خود تعیین و محاسبه کند و نیازهای CPU را برآورد کند.
هنگام استفاده از استاندارد صنعتی، یک سرور با 2 پردازنده چهار هسته‌ای 3.0 گیگاهرتزی معمولاً می‌تواند از 30 تا 80 ماشین مجازی (VM) مدیریت کند. عامل متمایزکننده مشخصات دسکتاپ است. برای طبقه‌بندی دسکتاپ مجازی و نسبت سرور مرجع آنها به‌ازای هر هسته به لیست زیر می‌توان مراجعه کرد.
فهرست مطالب
کاربر سبک
استفاده مورد انتظار در حدود 300 مگاهرتز از منابع CPU است. این نوع کاربر ممکن است اپراتور ماشین کیوسک، مسئول پذیرش، سرپرست یا کاربر اصلی مرورگر وب باشد. این دسکتاپها ممکن است معلق باشند یا استفاده نشوند؛ بنابراین نسبت هر هسته سرور مرجع ما ممکن است نزدیک به 10 به 1 باشد. یعنی به‌ازای 10 کاربر یک هسته فیزیکی.
کاربر متوسط
استفاده مورد انتظار حدود 500 مگاهرتز است. انواع کاربران احتمالی شامل پرسنل ورود اطلاعات، پزشک، دانشجو، کاربر مایکروسافت آفیس، بازاریاب تلفنی با یک برنامه خانگی یا کاربر Help Desk است. این دسکتاپها فقط در ساعات کاری استفاده می شوند. بنابراین، نسبت هر هسته سرور مرجع ما ممکن است نزدیک به 6 به 1 باشد. یعنی به ازای 6 کاربر یک هسته فیزیکی
کاربر سنگین
استفاده مورد انتظار حدود 800 مگاهرتز است. این نوع کاربر ممکن است یک توسعه دهنده، مدیر سیستم، کارمند فناوری اطلاعات، مدیر پایگاه داده یا مهندس باشد. این دسکتاپ ها معمولا در طول روز و بعد از ساعات کاری عادی به شدت مورد استفاده قرار می گیرند. آنها ممکن است به گرافیک های سنگین یا برنامه های جاوا نیاز داشته باشند که می توانند روی دسکتاپ فشار وارد کنند. نسبت هر هسته یک سرور مرجع ممکن است نزدیک به 3.75 به 1 باشد.
کاربر بسیار سنگین
استفاده مورد انتظار از این کاربر بیشتر از 1 گیگاهرتز است. این نوع کاربر ممکن است به شدت از گرافیک هایی مانند کاربر CAD یا توسعه دهنده گرافیک استفاده کند. انواع دیگر کاربران ممکن است توسعه دهندگانی باشند که به CPU بالایی برای طراحی جاوا یا وب نیاز دارند. این دسکتاپ ها تقریبا همیشه در سطح بالایی استفاده می شوند، بنابراین نسبت هر هسته سرور مرجع ممکن است نزدیک به 2 به 1 باشد.
اندازه‌گیری زیرساخت دسکتاپ مجازی
هنگام استفاده از این سیستم اندازه‌گیری برای طراحی زیرساخت VDI، به خاطر داشته باشید که همه این کاربران در سراسر محیط مخلوط شده‌اند. شما همچنین باید حافظه و فضای دیسک را در نظر بگیرید زیرا نسبت به CPU به مقیاس پذیری بیشتری نیاز دارند. روش دیگر برای اندازه‌گیری زیرساخت دسکتاپ مجازی، جمع‌آوری آمار از دسک‌تاپ‌های واقعی در محیط و انجام برخی محاسبات اولیه است. اگر یک دسکتاپ استاندارد از 10 درصد یک CPU تک هسته ای 2.5 گیگاهرتزی استفاده می کند. به طور متوسط، این دسکتاپ به 250 مگاهرتز نیاز دارد. دراوج عملکرد، این دسکتاپ از 25٪ یا 625 مگاهرتز استفاده می کند. اما این فقط برای 20 دقیقه هر روز استفاده می شود.
بر اساس متریک زمان، از میانگین زمان استفاده استفاده کنید.توجه: هنگام مجازی‌سازی این دسکتاپها، برای مواردی مانند مجازی‌سازی گرافیک‌ها، صداها و دستگاه‌هایی که باید متصل شوند، هزینه کمی وجود دارد. ما این را با اضافه کردن 25٪ سربار برای هر دسکتاپ محاسبه خواهیم کرد.
بنابراین، محاسبه ما این است: 250 مگاهرتز * 30٪ = 75 مگاهرتزسپس، 250 مگاهرتز + 75 مگاهرتز = 325 مگاهرتزاگر از سرور با 2 عدد CPU چهار هسته ای 3.0 گیگاهرتزی استفاده می کنیم، می توانیم از این معادله استفاده کنیم:(3.0 گیگاهرتز * 8) / 325 مگاهرتز = 73.85 دسکتاپبه خاطر داشته باشید که این معادلات یک مبحث مطلق نیستند. فقط آزمایش واقعی می تواند داده های دقیق را ارائه دهد. با این حال، برای اکثر مشتریان، این محاسبات به اندازه کافی به عدد دقیق نزدیک می‌شوند و می‌توانند در اندازه‌گیری زیرساخت دسکتاپ مجازی کمک کنند.
