استاندارد تعامل برنامه های هوش مصنوعی، MCP

مدل‌های بزرگ‌تر موج بعدی نوآوری هوش مصنوعی را هدایت نمی‌کنند. اختلال واقعی آرام‌تر است: استانداردسازی.

پروتکل متن مدل (MCP) که توسط Anthropic در نوامبر 2024 راه‌اندازی شد، نحوه تعامل برنامه‌های هوش مصنوعی با دنیای فراتر از داده‌های آموزشی خود را استاندارد می‌کند. درست مانند اینکه HTTP و REST نحوه اتصال برنامه‌های وب به سرویس‌ها را استاندارد کردند، MCP  نحوه اتصال مدل‌های هوش مصنوعی به ابزارها را استاندارد می‌کند.

احتمالاً ده‌ها مقاله در مورد اینکه MCP چیست خوانده‌اید. اما آنچه اکثر آن‌ها از دست می‌دهند، بخش حوصله سربر و قدرتمند آن است: MCP یک استاندارد است.

استانداردها فقط فناوری را سازماندهی نمی‌کنند؛ آن‌ها چرخه‌های رشد ایجاد می‌کنند. زود آن‌ها را بپذیرید و سوار موج شوید. آن‌ها را نادیده بگیرید و عقب می‌مانید. این مقاله توضیح می‌دهد که چرا MCP اکنون مهم است، چه چالش‌هایی را به وجود می‌آورد و چگونه از همین حالا اکوسیستم را تغییر می‌دهد.

چگونه MCP ما را از هرج و مرج به زمینه می‌برد

با لیلی، مدیر محصول یک شرکت زیرساخت ابری، آشنا شوید. او پروژه‌هایی را در نیم دوجین ابزار مانند  Jira، Figma، GitHub، Slack، Gmail  و Confluence مدیریت می‌کند. مانند بسیاری، او در انبوه به‌روزرسانی‌ها غرق شده است.

تا سال 2024، لیلی متوجه شده بود که مدل‌های زبان بزرگ (LLM) چقدر در ترکیب اطلاعات خوب شده‌اند. او فرصتی را دید: اگر می‌توانست تمام ابزارهای تیمش را در یک مدل قرار دهد، می‌توانست به‌روزرسانی‌ها را خودکار کند، پیش‌نویس ارتباطات را تهیه کند و به سؤالات در صورت تقاضا پاسخ دهد. اما هر مدل روش سفارشی خود را برای اتصال به سرویس‌ها داشت. هر ادغام او را بیشتر به پلتفرم یک فروشنده واحد می‌کشاند. وقتی نیاز داشت رونوشت‌ها را از Gong دریافت کند، به معنای ساخت یک اتصال سفارشی دیگر بود، که تغییر به یک LLM بهتر را در آینده دشوارتر می‌کرد.

سپس  Anthropic، MCP  را راه‌اندازی کرد: یک پروتکل باز برای استانداردسازی نحوه جریان زمینه به LLM ها. MCP  به سرعت از  OpenAI، AWS، Azure، Microsoft Copilot Studio  و به زودی Google پشتیبانی دریافت کرد. SDK های رسمی برای  Python، TypeScript، Java، C#، Rust، Kotlin  و Swift در دسترس هستند.  SDK های کاربران برای Go تولید شدند و دیگران نیز به دنبال آن آمدند. پذیرش سریع بود.

امروز، لیلی همه چیز را از طریق Claude اجرا می‌کند که از طریق یک سرور MCP محلی به برنامه‌های کاری او متصل است. گزارش‌های وضعیت خودشان پیش‌نویس می‌شوند. به‌روزرسانی‌های رهبری با یک درخواست در دسترس هستند. با ظهور مدل‌های جدید، او می‌تواند آن‌ها را بدون از دست دادن هیچ یک از ادغام‌های خود جایگزین کند. وقتی او در کنار کار کد می‌نویسد، از Cursor با یک مدل از OpenAI و همان سرور MCP که در Claude استفاده می‌کند، کمک میگیرد. IDE او از قبل محصولی را که می‌سازد درک می‌کند.MCP  این کار را آسان کرد.

قدرت و پیامدهای یک استاندارد

داستان لیلی یک حقیقت ساده را نشان می‌دهد: هیچ‌کس دوست ندارد از ابزارهای پراکنده استفاده کند. هیچ کاربری دوست ندارد در دام فروشندگان گرفتار شود. و هیچ شرکتی نمی‌خواهد هر بار که مدل‌های خود را تغییر می‌دهد، ادغام‌ها را بازنویسی کند. شما می‌خواهید آزادی استفاده از بهترین ابزارها را داشته باشید. MCP  این را ارائه می‌دهد.

اکنون، با استانداردها، پیامدهایی نیز به وجود می‌آیند.

اولاً، ارائه‌دهندگان SaaS بدون  API های عمومی قوی در معرض منسوخ شدن قرار دارند. ابزارهای MCP به این  API ها وابسته هستند و مشتریان از برنامه‌های هوش مصنوعی خود پشتیبانی خواهند کرد. با ظهور یک استاندارد بالفعل، هیچ عذری وجود ندارد.

ثانیاً، چرخه‌های توسعه برنامه‌های هوش مصنوعی به طور چشمگیری سرعت خواهند گرفت. توسعه‌دهندگان دیگر مجبور نیستند برای آزمایش برنامه‌های ساده هوش مصنوعی کد سفارشی بنویسند. در عوض، آن‌ها می‌توانند سرورهای MCP را با کلاینت‌های MCP به آسانی در دسترس، مانند  Claude Desktop، Cursor  و Windsurf ادغام کنند.

ثالثاً، هزینه‌های تغییر به شدت کاهش می‌یابد. از آنجایی که ادغام‌ها از مدل‌های خاص جدا شده‌اند، سازمان‌ها می‌توانند بدون بازسازی زیرساخت، از Claude به OpenAI و یا به Gemini مهاجرت کنند. و یا مدل‌ها را با هم ترکیب کنند. ارائه‌دهندگان LLM  آینده از یک اکوسیستم موجود در اطراف MCP بهره‌مند خواهند شد و به آن‌ها این امکان را می‌دهند تا بر عملکرد بهتر قیمت تمرکز کنند.

هدایت چالش‌ها با  MCP

هر استانداردی نقاط اصطکاک جدیدی را معرفی می‌کند یا نقاط اصطکاک موجود را حل نشده باقی می‌گذارد. MCP نیز از این قاعده مستثنی نیست.

اعتماد حیاتی است: ده‌ها رجیستری MCP ظاهر شده‌اند که هزاران سرور با نگهداری کاربران را ارائه می‌دهند. اما اگر سرور را کنترل نکنید، یا به طرفی که این کار را انجام می‌دهد اعتماد ندارید، خطر نشت اسرار به یک شخص ثالث ناشناس وجود دارد. اگر یک شرکت SaaS هستید، سرورهای رسمی ارائه دهید. اگر یک توسعه‌دهنده هستید، به دنبال سرورهای رسمی باشید.

کیفیت متغیر است: API ها تکامل می‌یابند و سرورهای MCP که به خوبی نگهداری نمی‌شوند، به راحتی می‌توانند از هماهنگی خارج شوند. LLM ها برای تعیین اینکه از کدام ابزارها استفاده کنند، به فراداده با کیفیت بالا متکی هستند. هنوز هیچ رجیستری معتبر MCP وجود ندارد، که نیاز به سرورهای رسمی از طرف‌های مورد اعتماد را تقویت می‌کند. اگر یک شرکت SaaS هستید، سرورهای خود را با تکامل  API های خود نگهداری کنید. اگر یک توسعه‌دهنده هستید، به دنبال سرورهای رسمی باشید.

سرورهای MCP بزرگ هزینه‌ها را افزایش داده و سودمندی را کاهش می‌دهند: بسته‌بندی بیش از حد ابزارها در یک سرور واحد، هزینه‌ها را از طریق مصرف توکن افزایش می‌دهد و مدل‌ها را با انتخاب بیش از حد غرق می‌کند. اگر  LLM ها به ابزارهای زیادی دسترسی داشته باشند، به راحتی سردرگم می‌شوند. این بدترین حالت ممکن است. سرورهای کوچکتر و متمرکز بر وظایف مهم خواهند بود. هنگام ساخت و توزیع سرورها این نکته را در نظر داشته باشید.

چالش‌های مجوز و هویت همچنان پابرجاست: این مشکلات قبل از MCP وجود داشتند و با MCP نیز همچنان وجود دارند. تصور کنید لیلی به Claude این امکان را داد که ایمیل ارسال کند و دستورالعمل‌های خوش‌نیتی مانند: “به سرعت یک به‌روزرسانی وضعیت برای کریس ارسال کن” داد. به جای ایمیل زدن به رئیسش، کریس، LLM  به تمام افرادی که در لیست مخاطبین او نامشان کریس است ایمیل می‌زند تا مطمئن شود که کریس پیام را دریافت می‌کند. انسان‌ها برای اقدامات با قضاوت بالا باید در جریان باشند.

نگاه به آینده

MCP  یک تبلیغ نیست، بلکه یک تغییر اساسی در زیرساخت برنامه‌های هوش مصنوعی است.

و درست مانند هر استاندارد پذیرفته شده قبلی، MCP  یک چرخه خودتقویت‌کننده ایجاد می‌کند: هر سرور جدید، هر ادغام جدید، هر برنامه جدید، شتاب را چند برابر می‌کند.

ابزارها، پلتفرم‌ها و رجیستری‌های جدید در حال حاضر برای ساده‌سازی ساخت، آزمایش، استقرار و کشف سرورهای MCP در حال ظهور هستند. با تکامل اکوسیستم، برنامه‌های هوش مصنوعی رابط‌های ساده‌ای را برای اتصال به قابلیت‌های جدید ارائه می‌دهند. تیم‌هایی که این پروتکل را می‌پذیرند، محصولات را سریع‌تر و با داستان‌های ادغام بهتر عرضه خواهند کرد. شرکت‌هایی که  API های عمومی و سرورهای رسمی MCP ارائه می‌دهند، می‌توانند بخشی از داستان ادغام باشند. کسانی که دیرتر بپذیرند، باید برای حفظ جایگاه خود بجنگند.

منبع: https://venturebeat.com/