سوئیچ‌ها (Network switch) برای اتصال نودهای شبکه به هم استفاده می‌شوند. از طریق اتصال این سوئیچ‌ها اطلاعات از دستگاه‌های مختلف دریافت و ارسال می‌شود. سوئیچ‌ها قادر به پشتیبانی تقریبا انواع سیستم‌ها مانند کامپیوتر، دوربین، پرینتر، تلفن و… در شبکه‌های کابلی هستند.

اتصالات سوئیچ‌ها می‌تواند از 4 تا 128 عدد باشد که بسته به نوع استفاده انتخاب می‌شوند.

سوئیچ‌ها به 4 دسته تقسیم می‌شوند:

1. Managed Switch
2. Unmanaged Switch
3. Ethernet Switch
4. PoE Switch

مزایای سوئیچ شبکه

سوئیچ‌های شبکه تجهیزاتی هستند که ارتباط بین دستگاه‌های مختلف در یک شبکه را فراهم می‌کنند. برخلاف هاب‌ها که اطلاعات را به همه دستگاه‌های موجود در شبکه ارسال می‌کنند، سوئیچ‌ها تنها اطلاعات مربوط به دستگاه مقصد را ارسال می‌کنند. این ویژگی سبب شده سوئیچ‌ها نسبت به هاب‌ها در شبکه‌های بزرگ و پیچیده از مزایای زیادی برخوردار باشند؛ به گونه‌ای که بسیاری از شبکه‌های کامپیوتری امروزی از سوئیچ‌ها به عنوان دستگاه‌های اصلی خود استفاده می‌کنند.

بعضی از مزایای استفاده از سوئیچ‌های شبکه عبارتند از:

1. بهبود عملکرد شبکه: سوئیچ‌ها تنها اطلاعات مربوط به دستگاه مقصد را ارسال می‌کنند و اطلاعات بیشتری به سایر دستگاه‌ها نمی‌دهند. بنابراین ترافیک شبکه کاهش پیدا می‌کند و عملکرد آن به ‌طور قابل توجهی بهبود می‌یابد.
2. افزایش امنیت شبکه: سوئیچ‌ها قابلیت پشتیبانی از ویژگی‌های امنیتی را دارند که امکان کنترل دسترسی به دستگاه‌ها و افزایش امنیت شبکه را بهبود می‌بخشند. مثلاً سوئیچ‌ها می‌توانند از پروتکل‌های مختلفی مانند VLAN، ACL و STP برای کنترل دسترسی به دستگاه‌ها استفاده کنند.
3. افزایش پایداری شبکه: سوئیچ‌ها بهبود پایداری شبکه را با تشخیص و جلوگیری از بروز خطاهای شبکه بهبود می‌بخشند. در صورت وجود مشکل در یک پورت، سوئیچ به ‌طور خودکار پورت مربوطه را قطع می‌کند تا جلوی انتشار خطاهای شبکه را بگیرد.
4. افزایش انعطاف‌پذیری شبکه: سوئیچ‌ها به دلیل قابلیت پشتیبانی از پروتکل‌های مختلفی مانند VLAN و trunking، امکان ایجاد شبکه‌های مجازی را فراهم می‌کنند. در صورت نیاز به تغییرات و تنظیمات جدید انعطاف‌پذیری شبکه افزایش می‌یابد.
5. مدیریت آسان: سوئیچ‌ها قابلیت مدیریت آسان را دارند. با استفاده از ابزارهای مدیریتی سوئیچ‌ها، مدیران شبکه می‌توانند کنترل کاملی بر روی شبکه خود داشته باشند و تنظیمات مورد نیاز را بروزرسانی کنند.
6. پشتیبانی از انواع ارتباطات: سوئیچ‌ها قابلیت پشتیبانی از انواع مختلف ارتباطات شبکه را دارند؛ از جمله Ethernet ،Fast Ethernet ،Gigabit Ethernet و حتی ارتباطات بی‌سیم. این ویژگی سبب شده است سوئیچ‌ها برای استفاده در شبکه‌های مختلف از جمله شبکه‌های کوچک و بزرگ، مناسب باشند.

معروف‌ترین برندهای سوئیچ شبکه چیست؟

در بازار سوئیچ‌های شبکه برندها و شرکت‌های زیادی وجود دارند که به تولید این دستگاه‌ها می‌پردازند. برخی از معروف‌ترین برندهای سوئیچ شبکه عبارتند از:

1. Cisco
2. Juniper Networks
3. Hewlett Packard Enterprise (HPE)
4. Arista Networks
5. Huawei Technologies
6. Dell Technologies
7. Extreme Networks
8. Netgear
9. TP-Link
10. D-Link

این برندها از طریق تولید سوئیچ‌های شبکه با ویژگی‌های مختلف مانند سرعت بالا، پشتیبانی از پروتکل‌های امنیتی، انعطاف‌پذیری و قابلیت مدیریت، سعی در جذب مشتریان دارند. هر برندی در بازار سوئیچ شبکه با ویژگی‌های خاص خود می‌تواند به نوعی برای یک کاربر مناسب باشد.

قیمت سوئیچ شبکه

قیمت سوئیچ‌های شبکه در بازار ایران به دلیل نوع و مدل سوئیچ، تولید کننده، ویژگی‌ها و سایر عوامل می‌تواند متفاوت باشد. مثلاً سوئیچ‌های شبکه با سرعت بالا و امکانات پیشرفته قیمت بیشتری نسبت به سوئیچ‌های معمولی دارند. همچنین قیمت سوئیچ‌های شبکه از تولید کننده به تولید کننده ممکن است متفاوت باشد.

مثلاً قیمت سوئیچ‌های شبکه از برندهای مختلف در بازار ایران به شرح زیر است:

• سوئیچ شبکه Cisco: قیمت سوئیچ‌های Cisco از چند میلیون تومان تا چند ده میلیون تومان می‌تواند متفاوت باشد؛ بسته به مدل و ویژگی‌های آن سوئیچ.
• سوئیچ شبکه HPE: قیمت سوئیچ‌های HPE نیز بسته به مدل و ویژگی‌های سوئیچ متفاوت است؛ اما معمولاً با قیمتی در حدود چند میلیون تومان تا چند ده میلیون تومان در بازار ایران قابل تهیه هستند.
• سوئیچ شبکه TP-Link: قیمت سوئیچ‌های TP-Link نیز با توجه به ویژگی‌ها و مدل متفاوت است؛ اما معمولاً با قیمتی حدود چند صد هزار تومان تا چند میلیون تومان در بازار ایران قابل تهیه هستند.

لازم به ذکر است که قیمت‌های فوق‌العاده بالایی برای برخی از مدل‌ها و ویژگی‌های خاص در ایران نیز وجود دارد. همچنین ممکن است قیمت‌ها در بازار به صورت متناوب تغییر کند.

انواع سوئیچ شبکه

سوئیچ‌های شبکه به لحاظ ساختاری در چندین گروه قرار می‌گیرند. به ‌طور خلاصه می‌توان به انواع زیر اشاره کرد:

1. سوئیچ هاب (Hub Switch): ساده‌ترین نوع سوئیچ شبکه است که اطلاعات را به تمامی دستگاه‌های متصل به آن ارسال می‌کند. در این نوع سوئیچ تمامی پورت‌ها به یکدیگر متصل بوده و اطلاعات میان آن‌ها با سرعت کمی انتقال می‌یابد.
2. سوئیچ لایه دو (Layer 2 Switch): در این نوع سوئیچ اطلاعات بر اساس آدرس فیزیکی (MAC Address) دستگاه‌ها جابجا می‌شوند. این سوئیچ‌ها از پروتکل STP برای جلوگیری از حلقه‌های شبکه استفاده می‌کنند.
3. سوئیچ لایه سه (Layer 3 Switch): در این سوئیچ‌ها اطلاعات بر طبق آدرس لایه 3 (IP Address) دستگاه‌ها انتقال می‌یابند. این سوئیچ‌ها از قابلیت‌هایی مانند روتینگ و VLAN پشتیبانی می‌کنند.
4. سوئیچ پویا (Dynamic Switch): در این نوع سوئیچ پورت‌ها به صورت خودکار به دستگاهی که در آن وارد می‌شود اختصاص می‌یابند. این نوع سوئیچ‌ها برای شبکه‌هایی با تعداد دستگاه‌های متصل زیاد مناسب هستند.
5. سوئیچ‌های PoE (Power over Ethernet Switch): این نوع سوئیچ‌ها برای ارسال برق به دستگاه‌هایی که از پورت شبکه تغذیه می‌شوند (مانند دوربین‌های مداربسته و تلفن‌های IP) استفاده می‌شوند.

به طور کلی سوئیچ‌های شبکه را می‌توان بر اساس تعداد پورت‌ها، سرعت اتصالات و نوع تکنولوژی استفاده شده در آن‌ها دسته‌بندی کرد.

تفاوت سوئیچ مدیریتی و غیر مدیریتی

تفاوت اصلی میان سوئیچ‌های مدیریتی و غیر مدیریتی در سطح کنترل و پیکربندی آن‌ها است. در ادامه به تفاوت‌های این دو نوع سوئیچ می‌پردازیم:

1. سوئیچ‌های غیرمدیریتی: این نوع سوئیچ‌ها از پیکربندی ساده‌تری برخوردارند و در بسیاری از موارد بدون نیاز به تنظیمات پیشرفته به صورت خودکار عملکرد می‌کنند. سوئیچ‌های غیرمدیریتی از پروتکل‌های ساده‌تری برای مدیریت ترافیک در شبکه استفاده کرده و معمولاً به عنوان راه‌حل‌های ارتباطات کوچک و هزینه‌ای انتخاب می‌شوند.
2. سوئیچ‌های مدیریتی: این نوع سوئیچ‌ها از پیکربندی پیشرفته‌تری برخوردارند و مدیران شبکه را قادر می‌سازند ترافیک شبکه را به طور دقیق‌تر کنترل کنند. این سوئیچ‌ها این کار را با پروتکل‌های پیشرفته‌ترخود انجام می‌دهند. همچنین سوئیچ‌های مدیریتی دارای ابزارهای مانیتورینگ و مدیریت از راه دور هستند؛ چنین ابزارهایی به مدیران شبکه این امکان را می‌دهد تا به دور از سوئیچ‌ها شبکه را مدیریت کنند.

به طور کلی سوئیچ‌های غیر مدیریتی برای کاربردهای ساده و کوچک و سوئیچ‌های مدیریتی برای کاربردهای پیچیده و بزرگتر مناسب هستند.

تفاوت سوئیچ و روتر

سوئیچ (Switch) و روتر (Router) دو جزء شبکه هستند که هر یک وظایف مختلفی در شبکه دارند. برخی از تفاوت‌های اصلی این دو دستگاه عبارتند از:

1. عملکرد: سوئیچ به عنوان جزئی از شبکه، بسته‌های داده‌ای را بین دستگاه‌های متصل به خود درون شبکه جابجا می‌کند. در حالی که روتر بسته‌های داده‌ای را بین شبکه‌های مختلف درون شبکه توزیع می‌کند.
2. پروتکل: سوئیچ از پروتکل‌های لایه دو (Layer 2) شبکه مانند پروتکل STP استفاده می‌کند. در حالی که روتر از پروتکل‌های لایه سه (Layer 3) شبکه مانند پروتکل IP بهره می‌گیرد.
3. تصمیم‌گیری: سوئیچ برای جابجایی بسته‌های داده‌ای بین دستگاه‌های متصل به خود بر اساس آدرس فیزیکی (MAC Address) دستگاه‌ها تصمیم‌گیری می‌کند. در حالی که روتر برای توزیع بسته‌های داده‌ای میان شبکه‌های مختلف، بر اساس آدرس لایه سه (IP Address) تصمیم‌گیری می‌نماید.
4. محدوده کاربرد: سوئیچ برای شبکه‌های کوچک تا متوسط (LAN) مناسب است؛ در حالی که روتر برای توزیع ترافیک در شبکه‌های بزرگتر و پیچیده (WAN) و شبکه‌های اینترنتی ایده‌آل است.
5. قابلیت‌های امنیتی: روتر دارای قابلیت‌های امنیتی بیشتری مانند فایروال، NAT و VPN است؛ در حالی که سوئیچ قابلیت‌های امنیتی محدودتری دارد.

سوئیچ و روتر هریک وظایف مختلفی دارند و با توجه به نیاز شبکه، می‌توان از یکی از آن‌ها یا هر دو به صورت همزمان استفاده کرد.

تکنوکلاینت واردکننده انواع سوئیچ شبکه از بهترین برندها با تضمین کیفیت و قیمت!