اینترنت اشیا (Internet of Things | IoT) که به آن «اینترنت چیزها» نیز گفته میشود، به مجموعه ای از میلیاردها دستگاه گفته می شود که در سراسر دنیا قرار دارند و توسط اینترنت به هم متصل شده اند. این دستگاه ها داده ها را جمع آوری کرده و با یکدیگر به اشتراک میگذارند. در واقع به کمک اینترنت اشیاء، مقدار زیادی اطلاعات تولید میشود که به صورت یکپارچه و کارآمد، ذخیره، پردازش و ارائه می شوند.
تعریف اینترنت اشیا:
اینترنت اشیاء یا IoT، سیستمی بههمپیوسته از تجهیزات رایانهای، ماشینهای مکانیکی و دیجیتال، اشیاء، حیوانات یا افرادی است که با شناسههای منحصربهفرد (UID) هویت یافتهاند و از قابلیت انتقال دادهها روی یک شبکه بدون نیاز به تعامل انسان-با-انسان یا انسان-با-رایانه برخوردار هستند.
امروزه، سازمانها در صنایع و کسبوکارهای گوناگون، بهشکلی فزاینده از قابلیتهای اینترنت اشیاء بهره میگیرند تا کارآمدتر و اثربخشتر عمل کنند؛ آنها با بهرهمندی از دستاوردهای اینترنت اشیاء، به درکی بهتر و شایستهتر از مشتریانشان دست مییابند و میتوانند خدماتی بهینهتر به آنها ارائه کنند. اینترنت اشیاء فرایند تصمیمسازی و تصمیمگیری را در سازمان بهبود میبخشد و ارزش کسبوکار را بهشکلی چشمگیر افزایش میدهد.

اینترنت اشیا (Internet of Things یا به اختصار IoT) به میلیاردها دستگاه فیزیکی در سراسر جهان گفته میشود که به اینترنت متصل هستند و اطلاعات را جمعآوری میکنند و با کاربر و سایر دستگاههای متصل به اشتراک میگذارند.
تقریبا هر چیزی که بتواند به شبکه اینترنت متصل شود، بخشی از اینترنت اشیا است. در خانه هوشمند، این گجتهای مجهز به اینترنت ما را از شر انجام کارهای خانه رها میکنند، کمی از وقت باارزشمان را به ما بازمیگردانند و به زندگی روزمره و خاکستری ما، رنگ و لعاب هیجانانگیزتری میبخشند.
هدف اصلی اینترنت اشیا این است که با نصب حسگر روی هر چیزی در دنیا و ترجمه آن به زبان دیجیتال، کامپیوترها را در تماس مستقیم با محیط فیزیکی اطراف ما قرار بدهد.
تاریخچه:
کِوین اَشتون (Kevin Ashton)، یکی از بنیانگذاران مرکز شناسایی خودکار (Auto-ID) در دانشگاه MIT ایالات متحده، نخستین کسی بود که عبارت «اینترنت اشیاء» را در ارائهای برای شرکت پروکتر و گمبل (P&G) -شرکت چندملیتی کالاهای مصرفی واقع در ایالت اوهایو- در سال 1999 بهکار برد. اشتون، بهمنظور آگاهکردن مدیران ارشد P&G از سامانه بازشناسی با امواج رادیویی (RFID)، ارائهی خود را «اینترنت اشیاء» نام نهاد. اشتون میخواست روند تازهی فناوری را در آستانهی قرن جدید در پیام خود بهکار گیرد. این روندِ انقلابی چیزی نبود جز اینترنت. ازسوی دیگر، نیل گِرشِنفِلد، استاد دانشگاه MIT، در همین سال، کتابی با عنوان «وقتی اشیاء شروع به اندیشیدن میکنند» منتشر کرد. گرشنفلد هرچند در کتاب خود، عبارت دقیق «اینترنت اشیاء» را بهکار نبرد؛ تصویری روشن از مسیر آیندهی IoT ارائه کرد.
اینترنت اشیاء از همگرایی فناوریهای بیسیم، سیستمهای میکروالکترومکانیکی (MEMS)، میکروسرویسها و اینترنت تکامل یافته است. این همگرایی به ازمیانرفتن شکاف میان فناوری عملیاتی (OT) و فناوری اطلاعات (IT) کمک کرده و امکان تحلیل دادههای بدون ساختار را که توسط ماشین تولید شدهاند، برای دستیابی به بینش (Insight)مطلوب جهت بهبود و پیشرفتِ وضع موجود فراهم آورده است.
اشتون نخستین کسی بود که عبارت اینترنت اشیاء را بیان کرد؛ اما ایدهی دستگاههای متصل از دههی 1970، تحت عناوین«اینترنتِ جاسازیشده» (Embedded Internet) و رایانش فراگیر (Pervasive Computing) مطرح بوده است.
مزایای اینترنت اشیا:
- بر فرایندهای کلی کسبوکار خود نظارت کنند؛
- تجربهی مشتری را بهبود بخشند؛
- در وقت و پول صرفهجویی کنند؛
- بهرهوری کارکنان را افزایش دهند؛
- مدلهای کسبوکار را ادغام و هماهنگ کنند؛
- تصمیمهای کسبوکاری بهتری اتخاذ کنند؛ و درنهایت
- درآمد بیشتری کسب کنند.
اینترنت اشیاء، شرکتها را تشویق میکند تا رویکردهای خود را نسبت به کسبوکار، صنعت و بازارشان بازنگری کنند. با بهرهمندی از ابزارهایی مؤثر، راهبردهای کسبوکارشان را بهبود بخشند.
نحوه عملکرد اینترنت اشیا:
سیستم اینترنت اشیا متشکل از مولفههای زیر است:
- حسگرها
- اتصالات
- ابر
- تحلیل داده
- رابط کاربری
- محرکها (عملگرها
به طور کلی، دادهها توسط حسگرها گردآوری، به وسیله دوازهها و اتصالات به ابر یا پایگاه داده منتقل و در آنجا پردازش میشوند. این دادهها تحلیل و سپس، اطلاعات و دانش کسب شده توسط آنها با استفاده از رابط کاربری در اختیار کاربر قرار میگیرد. کاربر بر این اساس اقدامات لازم را با استفاده از همان رابطه کاربری انجام میدهد و یک جریان انتقال اطلاعات معکوس از کاربر به سمت دستگاه اینترنت اشیا اتفاق میافتد.
البته، برای انجام اقدامات خودکار و در واقع هوشمندانه، معمولا دانش حاصل از تحلیلها توسط محرکها (عملگرها) مورد استفاده قرار میگیرد. این عملگرها با استفاده از دانش حاصل شده، اقدامات لازم را در محیط بدون نیاز به مشارکت کاربر، انجام میدهند.
مصرف کنندگان اینترنت اشیا در سه حوزه زیر است:
- کسبوکارها می توانند روند کار خود را با وجود اینترنت اشیا بهبود دهند. چرا که iot باعث کاهش هزینه های عملیات، افزایش بهرهوری، گسترش بازار و محصولات جدید میشود.
- دولتها برای کاهش هزینه ها و بهبود کیفیت زندگی شهروندانشان روی افزایش بهرهوری تمرکز میکنند و از اینترنت اشیا در این زمینه استفاده میکنند.
- مردم به عنوان استفاده کنندگان IoT در کنار کسبوکارها و دولتها قرار دارند.
بنابراین اینترنت اشیا میتواند کمک شایانی به کسب و کار ما کند و باعث افزایش بهرهوری کسب و کار شود. امروزه ما به صورت عینی شاهد افزایش چشمگیر اینترنت اشیا در زندگی روزمره خود شده ایم. به طوریکه که حتی خیال جدا شدن آن از زندگی تصور نکردنی است.
شرکت تکنوکلاینت شرکتی پیشرو در زمینه فناوری های نوین در کشور میباشد. این شرکت وارد کننده عمده سخت افزارهای مورد نیاز VDI در کشور میباشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه میتوانید با کارشناسان ما تماس بگیرید و یا به سایت تکنوکلاینت مراجعه کنید.